Terug naar overzicht

Waar komt de geuteling vandaan?

Geutelingen uit Elst zijn een begrip in en rond de Vlaamse Ardennen. Vandaag zijn ze een gegeerd streekproduct, maar bijna niemand weet nog dat de geuteling net na WOII nagenoeg niet meer gebakken werd. Het is pas vanaf de jaren ’70 dat de ze onder impuls van Johan De Koekelaere van de vergetelheid werden gered.

De lokale traditie linkt het bakken van geutelingen aan de Heilige Apollonia. Pelgrims kwamen tijdens de bedevaart hun tandpijn in Elst afsmeken. Het ontstaan van de geutelingen zou het best te verklaren zijn door een boer (gezond boerenverstand) die op het idee kwam om het recpt van pannenkoeken aan te passen en die in zijn broodoven te bakken. Zo kon hij er meer en sneller bakken om de bedevaarders van lekkers te voorzien. Al snel werd beweerd dat je een jaar van tandpijn gespaard bleef door in Elst een hete geuteling te bijten. Een slimme marketingtruc! Ook brachten gezinnen hun eigen geutelingenbeslag ter gelegenheid van de feestdag van de H. Apollonia naar de dichtstbijzijnde oven waar de boer er geutelingen van bakte. Deze werden tijdens het kermisweekend opgewarmd voor de ganse familie. Samenzijn met familie en vrienden en ondertussen een lekkere malse geuteling nuttigen werd alzo een stukje lokale cultuur.

Vanuit die gewoonte ontstonden de geutelingenfeesten waar Johan De Koekelaere de drijvende kracht achter was. Vandaag nog worden elk jaar Geutelingenfeesten georganiseerd in Elst, telkens op de eerste zondag na 9 februari (de feestdag van de H. Apollonia). In het hoogseizoen worden in het weekend bakdemonstraties gegeven in het Ovenmuseum door de plaatselijke jeugdbeweging.